Das Schöppmännichen bi Nordhusen: Unterschied zwischen den Versionen
Keine Bearbeitungszusammenfassung |
Keine Bearbeitungszusammenfassung |
||
Zeile 22: | Zeile 22: | ||
Han au alle Johre än Fäst geholen; | Han au alle Johre än Fäst geholen; | ||
De Lichtfringe un sukar d' Poeten | De Lichtfringe un sukar d' Poeten | ||
Han | Han gejubbelirt in Loipzig un Köthen, | ||
Un 's 1000jährige Riechsbestiehn | |||
Han d' Dütschen in Kärchen un Wärthshüssern bekihn. | |||
D' Singevereine un d' Harmonihn | |||
Fihren ehren Schtiftungstack bi Broten un Wien; | |||
Au d' Doktersch, di d' Liete kurrieren, | |||
Un d'Schulmeistersch, di d' Schprohchen studiren, | |||
Ekkenomen, Buren, ich klaube au Hewammen, | |||
Kommen wennigestens alle Johre z'sammen, | |||
Un sihren was 's Zik helt ehre Fäste, | |||
D's Ässen un Trinken es abber derboi d's Beste. | |||
Nur d'n Avvekaten hätt änn gewisser Schtaat | |||
D's Fästefihren un 's Versammeln ungersaht. | |||
Sukahr d' Kaffeeschwästern (krik d'n Aebberschlack!) | |||
Fihren d'n Kaffee z' Ehren 'n Schtiftungstack. | |||
Worimm söllte dänn 's Schöppmännichen nich au jubelire | |||
Un's 300jährige Aenstiehungsfäst fihre? – | |||
300 Johre äs 's gerade in Kange | |||
Zun Nutzen d'r Schtadt, kümme mih värlange? | |||
Ich dächte mih hetten nune wohrgenommen, | |||
Daß su nützliche Sachen nich us d'r Mode kommen. | |||
Schtulpenstäbbeln, Reifröcke, Parukken un Zöppe, | |||
Thunfifen, Trillerhißchen un Kollentöppe, | |||
Liechenschmiese un Nahtwächter-Schnärren, | |||
Herrodeskasten un 's Thoreschpärren | |||
</poem> | </poem> |
Version vom 8. November 2018, 11:02 Uhr
Das Schöppmännichen bi Nordhusen. Än Lobgedichte in Nordhüscher Mundort zu sinnen 300jährigen Jebeleum. Allen d'r Nordhüschen Schproche Kunnigen äbberkänn von än Nordhüschen Börger ... Zweite Uflage
An breiten Platze bi d'r dicken Lingen,
Do äs 'ne Ohrt verschloßner Käller z' fingen,
Der äs allen Nordhüsern wohl bekannt
Un wärt von Klein un Kruß mand's Schöppmännichen genannt;
Denn 's hürt sich von uffewennek zu, als wänn
Einer drinne Wasser schöppt in einen hänn.
In d'r Äbberkunst wärt nähmlich därch 'n Druckwärk
's Wasser nuffgeträbben uff d'n Kärschberk,
Un wänns in Schöppmännichen äs ahngekommen,
Wärt's von 'n Steintrokke uffgenommen,
Us dissen leift un Bottche d'r Äbberschtadt. –
Diß si als Vörwort värr d'n Fremden gesaht,
Der etwan nach d'r Bedinung des Schöppmännichens fraht.
_______
Ich ha schunt mih als einmohl gehiert,
D' Buchdrukker hetten än Jubeleum gefihrt.
D' Froiwilligen von Rheine bis hänn nach Polen
Han au alle Johre än Fäst geholen;
De Lichtfringe un sukar d' Poeten
Han gejubbelirt in Loipzig un Köthen,
Un 's 1000jährige Riechsbestiehn
Han d' Dütschen in Kärchen un Wärthshüssern bekihn.
D' Singevereine un d' Harmonihn
Fihren ehren Schtiftungstack bi Broten un Wien;
Au d' Doktersch, di d' Liete kurrieren,
Un d'Schulmeistersch, di d' Schprohchen studiren,
Ekkenomen, Buren, ich klaube au Hewammen,
Kommen wennigestens alle Johre z'sammen,
Un sihren was 's Zik helt ehre Fäste,
D's Ässen un Trinken es abber derboi d's Beste.
Nur d'n Avvekaten hätt änn gewisser Schtaat
D's Fästefihren un 's Versammeln ungersaht.
Sukahr d' Kaffeeschwästern (krik d'n Aebberschlack!)
Fihren d'n Kaffee z' Ehren 'n Schtiftungstack.
Worimm söllte dänn 's Schöppmännichen nich au jubelire
Un's 300jährige Aenstiehungsfäst fihre? –
300 Johre äs 's gerade in Kange
Zun Nutzen d'r Schtadt, kümme mih värlange?
Ich dächte mih hetten nune wohrgenommen,
Daß su nützliche Sachen nich us d'r Mode kommen.
Schtulpenstäbbeln, Reifröcke, Parukken un Zöppe,
Thunfifen, Trillerhißchen un Kollentöppe,
Liechenschmiese un Nahtwächter-Schnärren,
Herrodeskasten un 's Thoreschpärren